-
1 conjectura
conjectūra, ae, f. [conicio, I. B. 2.], a putting together of facts or indications; hence an opinion founded on a comparison of facts, a conjecture, guess, conjectural inference.I.In gen. (very freq., and class.):II.quod ad exemplum'st? Conjecturā si reperire possumus,
Plaut. Trin. 4, 2, 76:hanc ego de me conjecturam domi facic,
id. Cist. 2, 1, 2; id. Cas. 2, 3, 8; Cic. de Or. 2, 74, 299:conjecturam facere (ex re or re),
Plaut. Poen. prol. 91; id. Rud. 3, 4, 66; Ter. And. 3, 2, 32; id. Heaut. 2, 3, 25; Cic. Mur. 21, 44; id. Verr. 2, 2, 74, § 183:attendite num aberret a conjecturā suspitio periculi mei,
i. e. reasonable inference, id. Phil. 12, 9, 23; Quint. 8, 4, 26; Plin. Pan. 20 fin.:capere ex re,
Varr. R. R. 3, 16, 32:capere,
Cic. Rosc. Am. 35, 98:hoc videre licet ex aliquot rebus,
Varr. R. R. 1, 7, 3:conjecturā uti,
Quint. 3, 6, 15:judicare aliquid,
Cic. Fl. 3, 6:coarguere aliquid,
id. Agr. 1, 6, 18:quaerere aliquid,
id. Or. 36, 126; cf.:quaeritur per conjecturam,
Quint. 7, 2, 6:conjecturā aberrare,
Cic. Att. 14, 22, 1:in conjecturam quantitas cadit,
Quint. 7, 4, 43:aliquid conjecturā animi scrutari,
Plin. 2, 11, 8, § 49; cf.:animi mei,
Quint. 1, 2, 25: si qua conjectura mentis divinae sit ( gen. object.), Liv. 10, 39, 15; so,mentis,
Quint. 7, 3, 25:animi,
id. 7, 2, 6; 7, 2, 45:voluntatis,
id. 12, 2, 19:veritatis,
Suet. Galb. 7 et saep.—In partic.A.T. t. of the lang. of augury, a conclusion drawn from signs or omens, a divining, an interpreting of dreams, soothsaying, prophesying, Plaut. Rud. 3, 1, 20; id. Curc. 2, 1, 31; Cic. Div. 2, 31, 66; 1, 36, 78; 2, 63, 129; Ov. Tr. 1, 9, 51; Suet. Vit. 18.—B.An element of rhetorical representation founded on conjecture, Cic. Inv. 2, 5, 16; id. Part. Or. 9, 33 sq.; id. Div.. 2, 26, 55; Quint. 7, 2, 1; 3, 6, 50; cf.:in his omnibus conjecturam inducere,
the form of conjecture, Cic. Inv. 2, 32, 99. -
2 auguror
auguror ātus sum, ārī, dep. [augur], to act as augur, augur, predict, foretell: alcui ex alitis involatu: ex passerum numero belli annos: Critiae mortem: pugnae fortunam cantu, Ta.: (diem) non procul auguror esse, O.—To surmise, imagine, conjecture, suppose: contentos auguror esse deos, O.: quantum ego opinione auguror.* * *augurari, auguratus sum V DEPconjecture, surmise, judge -
3 conjecto
conjecto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [conicio] (ante-class.; and then not until the time of Liv.), to throw, cast, or bring together.I.Prop.: hostium duces in carcerem, Decret. Ti. Gracch. ap. Gell. 7, 19, 7:II.ad cenulam non cupedias ciborum, sed argutias quaestionum,
to contribute, Gell. 6, 13, 2.— Far more freq.,Trop., to conclude or infer by conjecture, to conjecture, guess.A.In gen.(α).With acc.: neque scio quid dicam aut quid conjectem, * Ter. Eun. 3, 4, 5:(β).rem vetustate obrutam,
Liv. 29, 14, 9:rem eventu,
id. 5, 21, 16:offensionem vultu,
Tac. A. 1, 12.—With ex:valetudinem ex eo, quod, etc.,
Tac. A. 14, 51; so id. ib. 12, 49:quae audierat conjectaveratque,
id. ib. 15, 55:quantum conjectare licet,
Suet. Dom. 3; Curt. 4, 9, 11:iter,
to guess one's way, Liv. 21, 35, 4:animos militares altius,
Tac. A. 1, 32.—With acc. and inf.:(γ).Caesar conjectans eum Aegyptum iter habere,
Caes. B. C. 3, 106, 1:Fabium Valentem profectum ab Urbe conjectabat,
Tac. H. 3, 15; Curt. 3, 11, 1; 4, 18, 31.—With de:(δ).proinde socii de imperio utriusque conjectabant,
Tac. H. 2, 97 fin.:nihil de aetate Galbae,
Suet. Ner. 40.—With a rel.-clause:B.si ex eo... quid sentiant conjectandum sit,
Liv. 40, 36, 4; so, utrum sit in re, * Quint. 7, 3, 5; Curt. 7, 8, 2.—In Suet., in partic., to conclude from signs or omens, to augur, interpret, prophesy:nemine peritorum aliter conjectante, quam laeta per haec et magna portendi,
Suet. Aug. 95 fin.:altero ostento periculum ostendi,
id. Calig. 57:de geniturā alicujus multa et formidolosa,
id. Ner. 6. -
4 conjecturalia
conjectūrālis, e, adj. [conjectura], belonging to conjecture or guessing, conjectural:ars medicina,
Cels. 1 praef.; 2, 6 fin. —Esp. freq. in rhet. lang.: causa, Cic. Top. 24, 92:causae,
id. ib. 11, 50; Quint. 2, 4, 26:status,
id. 3, 6, 29; and subst.: con-jectūrālĭa, ium, n., conjectures:haec,
Quint. 7, 1, 53; 4, 4, 8.— Adv.: conjec-tūrālĭter, conjeclurally, by conjecture:nil conjecturaliter gestum, nil per ambages,
Sid. Ep. 8, 11 fin. -
5 conjecturalis
conjectūrālis, e, adj. [conjectura], belonging to conjecture or guessing, conjectural:ars medicina,
Cels. 1 praef.; 2, 6 fin. —Esp. freq. in rhet. lang.: causa, Cic. Top. 24, 92:causae,
id. ib. 11, 50; Quint. 2, 4, 26:status,
id. 3, 6, 29; and subst.: con-jectūrālĭa, ium, n., conjectures:haec,
Quint. 7, 1, 53; 4, 4, 8.— Adv.: conjec-tūrālĭter, conjeclurally, by conjecture:nil conjecturaliter gestum, nil per ambages,
Sid. Ep. 8, 11 fin. -
6 conjecturaliter
conjectūrālis, e, adj. [conjectura], belonging to conjecture or guessing, conjectural:ars medicina,
Cels. 1 praef.; 2, 6 fin. —Esp. freq. in rhet. lang.: causa, Cic. Top. 24, 92:causae,
id. ib. 11, 50; Quint. 2, 4, 26:status,
id. 3, 6, 29; and subst.: con-jectūrālĭa, ium, n., conjectures:haec,
Quint. 7, 1, 53; 4, 4, 8.— Adv.: conjec-tūrālĭter, conjeclurally, by conjecture:nil conjecturaliter gestum, nil per ambages,
Sid. Ep. 8, 11 fin. -
7 augurō
augurō āvī, ātus, āre [augur], to act as augur, take the auguries of, consult by augury: sacerdotes salutem populi auguranto.— Abl absol. impers.: augurato, after augury, i. e. under the sanction of auguries, L.—To imagine, conjecture, forebode: si quid veri mens augurat, V. — To consecrate by auguries: in augurato templo.* * *augurare, auguravi, auguratus Vprophesy, predict, foretell; practice augury; make known intention to (w/INF) -
8 cōniciō or cōiciō
cōniciō or cōiciō (coniiciō), iēcī, iectus, ere [com-+iacio]. I. To throw together, unite, collect: sarcinas in medium, L. — Fig., to draw a conclusion, conclude, infer, conjecture, guess: sexaginta ut conicio, T.: eum regnum ei commississe, N.—In augury, to prophesy, foretell, divine, interpret: de matre saviandā ex oraculo: male coniecta: quae tempestas impendeat.— II. To throw, cast, urge, drive, hurl, thrust, put, place: tela, Cs.: thyrsos, O.: pila in hostes, Cs.: alqm in carcerem: reliquos in fugam, Cs.: serpentīs in vasa, N.: cultros in guttura, O.: se in signa manipulosque, Cs.: se in fugam: se in pedes, to take to one's heels, T.: se intro, T.: spolia igni, V.: facem iuveni, V.: (iaculum) inter ilia coniectum, O. — Fig., to bring, direct, turn, throw, urge, drive, force: me in laetitiam, T.: (Catilinam) ex insidiis in latrocinium: se in noctem, to commit: naves in noctem coniectae, delayed, Cs.: se mente in versum, to apply: orationem in clarissimos viros: pecuniam in propylaea, squander: culpam in unum vigilem, L.: maledicta in eius vitam: crimen in qua tempora, L.: omen in illam provinciam: haec in eculeum coiciuntur, i. e. can endure the rack: querelas absenti, Tb.: petitiones ita coniectae, aimed: id sub legis vincula, L.—To throw, place, put, include: verba in interdictum: plura in eandem epistulam. -
9 coniectiō
coniectiō ōnis, f [com- + IA-], a hurling, throwing: telorum. — Fig., a putting together, comparing: annonae et aestimationis.—A conjecture, interpretation: somniorum. -
10 coniectō
coniectō āvī, ātus, āre, freq. [conicio], to infer, conjecture, guess: alqd: rem eventu, L.: de imperio, Ta.: eum Aegyptum iter habere, Cs.: ex eo quid sentiant, L.: valetudinem ex eo, quod, etc., Ta. -
11 coniectūra
coniectūra ae, f [conicio], a conjecture, guess, induction, inference: ex uno de ceteris: coniecturam facere: ex voltu coniecturam facere, quantum, etc.: num aberret a coniecturā suspitio, i. e. reasonable inference: coniectūrā nihil iudicare: res non coniecturā, sed oculis teneri: mentis divinae, L. — In augury, a conclusion from omens, divining, soothsaying: somnii: futuri, O. -
12 coniectūrālis
coniectūrālis e, adj. [coniectura], belonging to conjecture, conjectural: causa. -
13 dīvīnō
dīvīnō āvī, ātus, are [divinus], to foresee, divine, foretell, predict, prophesy, expect, dread, conjecture: haec: nihil boni, L.: animus divinans, prophetic, O.: permulta a Socrate divinata: de exitu, N.: se rediturum: non mitiorem in se plebem futuram, L.: quid in castris obvenisset, L.: vis divinandi: Divinare mihi donat Apollo, H.* * *divinare, divinavi, divinatus Vdivine; prophesy; guess -
14 opīnātiō
opīnātiō ōnis, f [opinor], a supposition, conjecture, fancy, opinion, belief. -
15 opīniō
opīniō ōnis, f [opinor], opinion, supposition, conjecture, fancy, belief, expectation: recens boni praesentis: varietas inter homines opinionis: ut opinio nostra est, as I suppose: Romulus habuit opinionem esse, etc., held the belief that: fuisse in illā opinione, held the opinion: evellam ex animis hominum tantam opinionem? so strong a prejudice: eorum opinioni accedo, qui, etc., Ta.: in eam opinionem Caesennam adducebat, ut, made believe: praebere opinionem timoris, semblance, Cs.: hac opinione discessi, ut, etc., in the belief: praeter nostram opinionem, expectation, T.: ut omnia contra opinionem acciderent, Cs.: praeter opinionem cadere, N.: amplius opinione, beyond expectation, S.: opinione celerius, sooner than was expected.—Appreciation, esteem, reputation, opinion, estimate, expectation: opinio, quam de meis moribus habebat: integritatis meae: genus scriptorum tuorum vicit opinionem meam, surpassed my expectation: summam habere iustitiae opinionem, be in great repute for, Cs.—A report, rumor: edita in volgus, Cs.: opinio sine auctore exierat, eas conspirasse, etc., L.* * *belief, idea, opinion; rumour (Plater) -
16 opīnor
opīnor ātus, ārī, dep. [opinus], to be of opinion, suppose, imagine, conjecture, deem, believe, think, judge: sine dubio, am sure of it, T.: de vobis hic ordo opinatur non secus ac, etc.: non opinor negaturum esse te: idem, opinor, artifex Cupidinem fecit: opinor concedes, hoc esse, etc.* * *opinari, opinatus sum V DEPsuppose, imagine -
17 quantum
quantum adv. [quantus], as much as, so much as, to as great an extent: erus, quantum audio, uxore excidit, as far as I hear, T.: quantum suspicor, as far as I can conjecture, T.: quantum in me fuit, ieci, to my best ability: non igitur adhuc, quantum quidem in te est, intellego deos esse, i. e. for all you have said to prove it: castris, nisi quantum usūs cogerent, tenebatur miles, L.: Quantum ad Pirithoum, as far as concerned, O.: ut, quantum homo possit, quam cautissime navigem: quantum maximā voce potuit, at the very top of his voice, L.: quantum maxime adcelerare poterat, as fast as ever, L.: tu quantum potest Abi, as quickly as possible, T.: ea, quantum potui, feci, as well as I could: ut hunc, quantum possent, sublevarent, to their utmost ability.—How much, how far, to how great an extent: quantum intersit, videte: quantum possent, ostendere.—With compp., the more, the greater: quantum se magis insinuabant, eo acrius, etc., L.: quantum augebatur militum numerus, tanto maiore pecuniā opus erat, L. —With ellips. of tanto: quantum incresceret aetas, voltūs minus vigentes erant, L.* * *so much as; how much; how far -
18 suspicor
suspicor ātus, ārī, dep. [SPEC-], to mistrust, suspect: ad suspicandum sagacissimus: fuge suspicari (sc. me), H.: quid homines suspicentur, videtis: debere se suspicari, Caesarem habere, etc., Cs.: venturos, Qui, etc., O.— To suspect, apprehend, surmise, suppose, believe, conjecture: hic profectost anulus, quem ego suspicor, T.: figuram divinam: aliquid de M. Popili ingenio: suspicor quid dicturi sint: quae et quantae sint (res): quas (magnitudines stellarum) esse numquam suspicati sumus: valde suspicor fore, ut, etc.* * *suspicari, suspicatus sum V DEPmistrust, suspect; suppose -
19 adopinor
adopinari, adopinatus sum V DEPconjecture/surmise/opine/think/suppose (further) -
20 cojecto
cojectare, cojectavi, cojectatus Vconjecture, think, imagine, infer, guess, conclude; judge, draw a conclusion; throw together; assemble; throw (person in prison); interpret (portent)
См. также в других словарях:
conjecture — [ kɔ̃ʒɛktyr ] n. f. • 1246; lat. conjectura 1 ♦ Opinion fondée sur des probabilités ou des apparences. ⇒ hypothèse, supposition. Parler de qqch. par conjecture. Conjecture sur l avenir. ⇒ prévision, pronostic. 2 ♦ (Nuance péj.) Opinion fondée sur … Encyclopédie Universelle
Conjecture De Poincaré — La conjecture de Poincaré est, en mathématiques, une conjecture portant sur la caractérisation de la sphère à trois dimensions. Jusqu à l annonce de sa résolution par Grigori Perelman en 2003, il s agissait d un problème de topologie non résolu.… … Wikipédia en Français
Conjecture de Poincare — Conjecture de Poincaré La conjecture de Poincaré est, en mathématiques, une conjecture portant sur la caractérisation de la sphère à trois dimensions. Jusqu à l annonce de sa résolution par Grigori Perelman en 2003, il s agissait d un problème de … Wikipédia en Français
Conjecture de poincaré — La conjecture de Poincaré est, en mathématiques, une conjecture portant sur la caractérisation de la sphère à trois dimensions. Jusqu à l annonce de sa résolution par Grigori Perelman en 2003, il s agissait d un problème de topologie non résolu.… … Wikipédia en Français
Conjecture De Goldbach — La conjecture de Goldbach stipule que tout nombre entier pair strictement supérieur à 2 peut être écrit comme la somme de deux nombres premiers (le même nombre premier pouvant être utilisé plusieurs fois). C est l un des plus vieux problèmes non… … Wikipédia en Français
Conjecture de goldbach — La conjecture de Goldbach stipule que tout nombre entier pair strictement supérieur à 2 peut être écrit comme la somme de deux nombres premiers (le même nombre premier pouvant être utilisé plusieurs fois). C est l un des plus vieux problèmes non… … Wikipédia en Français
Conjecture De Syracuse — En mathématiques, on appelle suite de Syracuse une suite d entiers naturels définie de la manière suivante : On part d un nombre entier plus grand que zéro ; s’il est pair, on le divise par 2 ; s’il est impair, on le multiplie par… … Wikipédia en Français
Conjecture de Collatz — Conjecture de Syracuse En mathématiques, on appelle suite de Syracuse une suite d entiers naturels définie de la manière suivante : On part d un nombre entier plus grand que zéro ; s’il est pair, on le divise par 2 ; s’il est… … Wikipédia en Français
Conjecture de syracuse — En mathématiques, on appelle suite de Syracuse une suite d entiers naturels définie de la manière suivante : On part d un nombre entier plus grand que zéro ; s’il est pair, on le divise par 2 ; s’il est impair, on le multiplie par… … Wikipédia en Français
Conjecture De Birch Et Swinnerton-Dyer — Pour les articles homonymes, voir BSD (homonymie). En mathématiques, la conjecture de Birch et Swinnerton Dyer (BSD) relie le rang du groupe abélien de points sur un corps de nombres d une courbe elliptique E à l ordre du zéro de la fonction L… … Wikipédia en Français
Conjecture de birch et swinnerton-dyer — Pour les articles homonymes, voir BSD (homonymie). En mathématiques, la conjecture de Birch et Swinnerton Dyer (BSD) relie le rang du groupe abélien de points sur un corps de nombres d une courbe elliptique E à l ordre du zéro de la fonction L… … Wikipédia en Français